انواع تزریقات

تزریقات که به عنوان تزریق نیز شناخته می شوند، داروهای مایع، مایعات یا مواد مغذی را مستقیما به بدن فرد می رسانند، همچنین، یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند از تزریق برای تزریق واکسن و سایر انواع داروها در رگ، ماهیچه، پوست یا استخوان فرد استفاده کند. این مقاله انواع مختلف تزریق و آنچه که فرد می تواند هنگام تزریق انتظار داشته باشد را مورد بحث قرار می دهد.

انواع  روش های تزریق

بسته به هدف دارو یا ماده موجود در تزریق، چندین نوع مختلف تزریق وجود دارد. یک متخصص مراقبت های بهداشتی می تواند داروهای زیادی را به قسمت های مختلف بدن تزریق کند. آنها بسته به شرایط، مناسب ترین مسیر دسترسی را تعیین می کنند.

بیشتر تزریقات شامل سوزن و سرنگ است. همچنین ممکن است پزشک از دستگاه جدیدتری مانند انژکتورهای خودکار استفاده کند. انواع تزریقات به شرح زیر است:

• تزریق داخل وریدیIV       

• تزریق عضلانی IM

• تزریق زیرجلدی SC

• تزریق داخل پوستی ID

• تزریق داخل استخوانی IO

مقالات مرتبط:

خدمات تزریقات در منزل

تزریق داخل وریدی

متخصصان مراقبت های بهداشتی از تزریق داخل وریدی برای تزریق مستقیم داروها به داخل ورید استفاده می کنند. بر اساس تحقیقات انجام شده در سال 2015، از آنجا که شخص مستقیما دارو را به جریان خون تزریق می کند، این دارو باعث جذب سریع آن می شود. یک متخصص پزشکی می تواند داروهای داخل وریدی را به  صورت تک دوز یا به صورت تزریق در مدت زمان چند ساعت تجویز کند. آنها ممکن است از تزریق داخل وریدی برای موارد زیر استفاده کنند: 

• محلول های مایع و الکترولیت ها را برای فردی که دچار کم آبی بدن است، تجویز کنید.

• به افرادی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند یا بیهوشی عمومی می شوند، بی حسی موضعی و عمومی بدهید

• داروهای مسکن را به فرد در اورژانس یا بعد از عمل تجویز کنید

• خون یا فرآورده های خونی را به فرد بدهید

• رژیم غذایی را برای افرادی که به شدت دچار سوء تغذیه هستند، انجام دهید

• تجویز آهن به افراد مبتلا به کمبود شدید آهن

• تزریق رنگ کنتراست به فردی که آزمایش تصویربرداری خاصی دارد

• تزریق استروئید مانند دگزامتازون

• شیمی درمانی برای فرد مبتلا به سرطان

• تزریق آنتی بادی های مونوکلونال برای درمان کووید-19

محل های مشترک تزریق داخل وریدی-مناطقی که رگها نزدیک پوست فرد قرار دارند- شامل موارد زیر است:

• پشت دست ها

• جلو و عقب پایین بازو

• جلو فرورفتگی آرنج

طبق استاندارهای عملی انجمن پرستاران در سال 2016، پزشکان ممکن است از رگ های پا برای تزریق داخل وریدی به نوزادانی که هنوز راه رفتن را شروع نکرده اند، استفاده کنند.

تزریق عضلانی

پزشکان می توانند از تزریقات عضلانی برای انتقال دارو به بافت عضلانی فرد استفاده کنند. ماهیچه ها دارای منبع خون غنی هستند که به بدن کمک می کند دارو را به سرعت جذب کند. کاربردهای متداول تزریق عضلانی به شرح زیر است:

• تجویز اکثر واکسن ها بر اساس منبع معتبر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها

• تجویز آنتی بیوتیک های انتخابی، مانند پنی سیلین و استروپتومایسین

• تجویز کورتیکواستروئیدها برای التهاب یا واکنش های آلرژیک

• تجویز هورمون هایی مانند تستوسترون و مدروکسی پروژسترون 

• تجویز دارو برای بیمارانی که نمی توانند از طریق سایر روش های معمول استفاده کنند

افراد مبتلا به شرایط خاص، مانند مولتیپل اسکلروزیس ممکن است نیاز به این نوع تزریق در خانه داشته باشند. محل های تزریق عضلانی توصیه شده، عبارتند از:

• عضله فوقانی قسمت خارجی ران

• عضله شانه و بالای بازو

• لگن

طبق بررسی های انجام شده در سال 2014، پزشکانی که از تزریقات عضلانی استفاده می کنند، از تزریق به ناحیه باسن بیمار برای جلوگیری از آسیب احتمالی عصب سیاتیک خودداری کنند.

تزریق زیر جلدی

متخصصان مراقبت های بهداشتی تزریق زیر جلدی را در بافت چربی درست زیر پوست و بالای بافت ماهیچه ای انجام می دهند. آنها از سوزن کوچکتری برای تزریق زیرجلدی استفاده می کنند تا اطمینان حاصل شود که دارو وارد بافت چربی می شود نه عضله. بر اساس یک مطالعه در سال 2017، برخلاف بافت ماهیچه ای، بافت زیرجلدی دارای رگ های خونی کمی است. وجود سلول های خونی کمتر به بدن اجازه می دهد تا دارو را به آرامی در طی یک دوره زمانی جذب کند.

تزریق زیرجلدی کمتر دردناک است و احتمال واکنش منفی مانند عفونت کمتر است. کاربردهای متداول تزریق زیرجلدی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• انسولین برای دیابت

• هپارین یا داروهای رقیق کننده خون

• واکسن سرخک(MMR) و آبله مرغان(واریسلا)

• داروهای ضد درد مانند فنتالین و مورفین

• سایر داروهای تجویز شده در خانه مانند  Dupixent  و داروهای باروری

افراد مبتلا به اختلال لخته شدن خون باید از طریق تزریق زیرجلدی واکسن دریافت کنند. محل های رایج تزریق زیرجلدی شامل موارد زیر است:

• سمت بیرونی یا پشت بالای بازو

• قسمت جلویی و بیرونی بالای ران

• ناحیه شکم

تزریق داخل استخوانی

تزریق داخل استخوانی از یک سوزن مخصوص برای سوراخ کردن مغز استخوان به منظور رسیدن به سیاهرگ ها استفاده می کند. مغز استخوان دارای منبع خون غنی است که مستقیما به سیستم گردش خون متصل می شود. 

بر اساس یک بررسی سیستماتیک در سال 2016، متخصصان مراقبت های بهداشتی معمولا تزریقات داخل استخوانی را برای موارد اضطراری رزرو می کنند، زمانی که دسترسی به داخل وریدی دشوار یا غیر ممکن می شود. متخصصان مراقبت های بهداشتی از تزریق داخل استخوانی به عنوان سریعترین راه برای دادن مایعات، داروها و فراورده های خونی به بیماران در بسیاری از شرایط اضطراری استفاده می کنند، مانند:

• صدمات شدید ناشی از تصادف یا زمین خوردن

• برق گرفتگی

• مصرف بیش از حد دارو

• عوارض زایمان

• ناراحتی تنفسی

• تشنج های طولانی مدت یا پشت سرهم

• مسمومیت اتفاقی

• شوک انسولین

• سکته

• ایست قلبی

• تجویز دارو به بیمار مبتلا به شوک سپتیک

• بی حسی موضعی برای افرادی که تحت عمل های پیچیده دندانپزشکی قرار می گیرند مانند کانال ریشه

• توزیع داروهای ضد درد به بیماران مبتلا به بیماری های بدون درمان

محل های معمول تزریق داخل استخوانی عبارتند از:

• استخوان استخوان ساق پا

• استخوان ران

• استخوان بالای بازو

تزریق داخل استخوانی یک مسیر موثر برای دسترسی سریع به ورید در همه گروه های سنی ارائه می دهد.

تزریق داخل پوستی

متخصصان مراقبت های بهداشتی تزریق داخل پوستی را دقیقا در زیر سطح پوست انجام می دهند و یک برآمدگی کوچک به نام ویل ایجاد می کنند. طبق راهنمای روشهای بالینی منتشر شده در سال 2015، مسیر تزریق داخل پوستی طولانی ترین زمان جذب را در بین انواع مختلف تزریق دارد. 

موارد معمول تزریق داخل پوستی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آزمایش آلرژی

• غربالگری سل(توبرکولوزیس)

• تجویز واکسن آنفولانزا

متخصصان مراقبت های بهداشتی اغلب از قسمت های بدن با موهای کمی به عنوان محل تزریق داخل پوستی استفاده می کنند. این نواحی به طور معمول شامل سطح داخلی ساعد و قسمت فوقانی کمر، زیر کتف است.

علاوه بر این، محل تزریق پوست نباید زخم، بثورات، خال و زخم داشته باشد.

عوارض جانبی و خطرات تزریق

هرگونه تزریق یا واکسن می تواند عوارض جانبی ایجاد کند. در بیشتر موارد اینها جزئی هستند، مانند درد در بازو یا تب درجه پایین. عوارض جانبی جزئی ظرف چند روز از بین می رود. با این حال، عوارض جانبی و خطرات کمتر رایج با همه انواع تزریقات ایجاد می شود. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درد مداوم یا شدید در محل تزریق 

• قرمزی، تورم، گرما یا علائم عفونت

• آبسه یا جمع شدن چرک در محل تزریق 

• آسیب به بافتهای زیرین

• آسیب به اعصاب

• مجاور آسیب یا عفونت استخوان

• خونریزی بیش از حد، به ویژه در افرادی که دارای اختلالات خونریزی هستند

• تشکیل لخته خون بزرگ در محل تزریق

• واکنش آلرژیک

• حالت تهوع، استفراغ یا سرگیجه

در صورت تماس فرد با خون فرد مبتلا به ویروس، انتقال بیماری عفونی مانند هپاتیت نیز ممکن است، رخ دهد.

مقالات مرتبط:

مزایای انجام تزریقات در منزل

آنچه در این مقاله خواندیم، معرفی انواع تزریقات و عوارض احتمالی پیرامون آنها می باشد. مردم معمولا از داروهای تزریقی در مزاقبت های بهداشتی و خانه برای پیشگیری، تشخیص و درمان بیماری های مختلف استفاده می کنند. متخصصان مراقبت های بهداشتی می توانند از تزریق برای تزریق واکسن و سایر انواع داروها در رگ، ماهیچه، پوست یا استخوان فرد استفاده کنند.

عوارض جانبی معمول تزریق شامل درد، تورم یا قرمزی در محل تزریق است. عوارض جانبی معمولا ظرف چند روز از بین می روند. هنگامی که پزشکان از تکنیک صحیح و محل تزریق استفاده می کنند، عوارض تزریق، به ویژه واکسن، به ندرت اتفاق می افتد.

شرکت گردشگری سلامت ارماطب، ارائه‌دهنده خدمات سلامت از سوی برترین کارشناسان و مجرب‌ترین کادردرمان است و با دراختیارداشتن پرستاران توانمند که زیر نظر بهترین پزشکان اصول لازم و حرفه ای پرستاری را فراگرفته اند و میتوانند انواع تزریقات در منزل را بدون نگرانی به مجموعه پرستاران ما واگذار کنید.

بنابراین در صورت نیاز، و همچنین برای آگاهی از خدمات تزریق در منزل، به قسمت تماس با ما درسایت مراجعه کنید و با کارشناسان ما درارتباط باشید.